6.การแต่งกายสมัยอยุธยา(พ.ศ.๒๒๗๕-๒๓๐๑)
Bord.postjung.com,2013ระบุว่า ในสมัยอยุธยารัชกาลพระเจ้าบรมโกษฐ์
วรรณคดีไทยเฟื่องฟูมาก เช่น มีกาพย์เห่เรือของเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์
ซึ่งได้ใช้ขับเห่เรือพระที่นั่งมาจนปัจจุบัน การแต่งกายสตรีตามภาพพจน์นิพนธ์กล่าวว่า
“คิดอนงค์องค์เอวอร
ผมประบ่าอ่าเอี่ยมไร”
และ “ผมเผ้าเจ้าดำขลับ
แสงยับยับกลิ่นหอมรวย
ประบ่าอ่าสละสลวย คือมณีสีแสงนิล”
แสดงว่าสตรีนิยมไว้ผมยาว
เจ้าฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎ พระราชธิดาสมเด็จพระเจ้าบรมโกษฐ์ได้นิพนธ์บทละครเรื่อง
ดาหลังและอิเหนา ขึ้น ตามเค้าเรื่องที่ข้าหลวงเชื้อชาติมลายูเล่าถวาย
สิ้นรัชกาลพระเจ้าอยู่หัวบรมโกษฐ์
ประเทศไทยต้องทำศึกสงคราม การแต่งกายของสตรีจึงเปลี่ยนแปลงไป
ผมที่เคยไว้ยาวประบ่าก็ต้องตัดสั้น
เพื่อสะดวกในการปลอมเป็นชายอพยพหลบหนี
ห่มผ้าคาดอกแบบตะเบงมานรวบชายผูกเงื่อนที่ต้นคอ แสดงถึงหญิงไทย
แม้จะเป็นเพศอ่อนโยนสวยงาม แต่ก็อาจปรับตัวรับสถานการณ์ฉุกเฉินได้
งานบ้านปรกติก็ต้องทำ เช่น ฝัดข้าวไว้หุง แต่พอมีสัญญาณภัยก็วางกะด้ง คว้าดาบ
อ้างอิง
Bord.postjung.com 2013.
การแต่งกายของไทย(ออนไลน์).สืบค้นจาก: http://board.postjung.com/topic-421752.html
[20พฤศจิกายน2556].
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น